Green Card

Ngatal ang labi nang bumigkas ng dalamhati't dasal
Impit ang hininga, naghihimagsik itong kalooban
Mahigit isang dekadang pamamaalam din ang namagitan
Maligalig ang isipan nang lisanin ang bayang tinubuan


Masalimuot ang diwa, bantulot ang ulirat
Lagablab ng apoy sa dibdib di mahihimasmasan
Luha, uhog, pawis, at dugo ang siyang pinuhunan
Kay hirap bunuin magkahalong tuwa't hapis na tangan


Payak ang hangarin sa kaibuturan
Maging may akda ng buhay na may katuturan
Nyayong hawak na itong parihabang papel na luntian
Tanong sa puso: Ipipinid na rin ba ang tarangkahan?


Tatalikod at hahayo ng walang balik-tanaw?
Mistulang anino na napatda't papanaw
Animo'y hagupit na tingga sa dibdib ang dumantay
Kikitlin anumang natirang alab na pinakaiingatan.


O pakikinggan ko pa ba itong sundot sa kamalayan?
Paglawain pa ang pag-unawa, aamuhin pa ang kandungan?
Makatwiran pa ba, karapatdapat pa bang ipaglaban?
Salat na ba sa pag-asa, kalawangin na ba ang buto't kalamnan?

Buta! (classic Visayan religious song translated to English)

(This is one of my favorite Visayan religious songs I learned as a child. I'm still researching the name of the composer for due citation. The English text that follows is my translation.)

Pagkadaghan sa nahigmata
Nga nangandoy pang matulog
Kay mas tam-is ang magdamgo
Sa mga dili tinuod

Ang saksi sa kamatuuran
Mopiyong lang kasagaran
Ug mag-antus lang
Nga pasipad-an
Ang gugma ug kaangayan

Buta! Buta kita sa pagpakabana
Buta kita sa luha
Ug walay pulos
Ang hayag sa atong mga mata
Kon sa kasingkasing
Magpabilin tang buta!

Not a few wake up from their sleep
But still yearn to be lulled back to slumber
For it is sweeter to dream dreams
Or make-believes and untruths

There are witnesses to the truth
Who would rather close their eyes shut
And meekly suffer the abuses
Against love, justice and fairness

Blind! we're blind to our brethren's cares
We are blind to their tears
And the sight of our eyes
Is but useless and worthless
If in our heart of hearts
We remain, woefully, blind.